| 482 | Detay | AR | Dirhem | 21 | 1,23 | Larende | 762 |  |
|
| 483 | Detay | AR | Dirhem | 19 | 1,46 | Larende | 762 |  |
|
| 553 | Detay | AR | Dirhem | 21 | 1,60 | DY | TY |  |
|
| 554 | Detay | AR | Dirhem | 19 | 1,66 | Erzincan | TY |  |
|
| 556 | Detay | AR | Dirhem | 19 | 1,44 | Larende | 762 |  |
Gıyaseddin Mehmed (1352-1354)
Alâaddin Eretna'nın ölümünden sonra, beyliğin ileri gelen emirlerinin ittifakıyla küçük oğlu Mehmed Ruler oldu. Gıyaseddin unvanıyla beyliğin başına geçen Mehmed Bey, bilhassa veziri Hoca Ali Şah’ın tahrikiyle ağabeyi Cafer Bey'i hapsettirdi. Vezir Hoca Ali, Mehmed Bey'in henüz çok küçük yasta olmasından da istifade ederek devlet idaresinde söz sahibi olmaya başladı. Ayrıca Eretna'nın ölümünü fırsat bilen Türkmen aşiretleri isyan ettikleri gibi, güneyde Dulkadiroğulları da Eretna Beyliği aleyhine sınırlarını genişletmeye başlamışlardı. Buna rağmen Dulkadir beyi Karaca Bey, Memlûklularla yaptığı mücâdelede yenilince Gıyaseddin Mehmed Bey'e iltica etmek zorunda kaldı. Ancak Memluk sultanından çekinen Mehmed Bey, sultanin isteği üzerine Karaca Bey'i Haleb'e gönderdi. Oradan Mısır’a götürülen Dulkadirli emiri Karaca Bey, burada idam edildi. Bu sırada Memlûkluların Malatya valisi, Eretna Beyliği ve Dulkadiroğulları topraklarına saldırılarda bulunuyordu. Bunun üzerine Gıyaseddin Mehmed ile Dulkadirliler birleşerek Malatya valisi üzerine yürüdüler ve onu mağlup ederek ortadan kaldırdılar. Gıyaseddin Mehmed Bey, babası gibi tecrübeli olmadığı için ülke dahilinde isyanlar görülüyor, halkta umumî bir itaatsizlik ve başıboşluk yaşanıyordu. Ayrıca ulema ve emîrlerin de aleyhine dönmesi üzerine Mehmed Bey, ülkesini terk ederek Karamanoğulları'nın merkezi Konya'ya sığınmak zorunda kaldı(1354). Bu gelişme üzerine vezirler ve devlet büyüklerinin kararıyla ağabeyi Cafer Bey, Eretna Beyliği’nin başına çıkarıldı.