Karaman Bey'in bu başarılarını ve gün geçtikçe daha da kuvvetlendiğini gören Selçuklu Sultani IV. Rükneddin Kılıç Arslan (1249-1266) Lârende (Karaman) kalesini ona vermek zorunda kaldı. Sultan ayrıca Karamanlılarla akrabalık tesis etti. Ancak Karamanlılarla Selçuklular arasındaki bu dostluk kısa sürdü. Selçuklu sultaninin Antalya ve Alâiye (Alanya) ve Denizli bölgesindeki Türkmen beylerinden bazılarını cezalandırması üzerine bir gün sıranın kendilerine de geleceğini düşünen Karamanlılar daha önce harekete geçerek başlarında Karaman, Zeyn el-Hac ve Bonsuz olduğu halde yirmi bin kişilik bir kuvvet ile Konya üzerine yürüdüler. Muineddin Pervane emrindeki Selçuklu kuvvetleri ile Karaman ordusu Gavele kalesi önünde karşılaştılar. Savaşı kaybeden taraf Karamanlılar oldu. Karaman Bey kaçtı ise de kardeşleri yakalanarak Konya'da iç kale kapısında asıldılar (1261). Karaman Bey bu tarihten kısa bir süre sonra vefat etti. Yerine ailenin kararı ile büyük oğlu Şemseddin Mehmed Bey geçti.
Karaman Bey'in bu başarılarını ve gün geçtikçe daha da kuvvetlendiğini gören Selçuklu Sultani IV. Rükneddin Kılıç Arslan (1249-1266) Lârende (Karaman) kalesini ona vermek zorunda kaldı. Sultan ayrıca Karamanlılarla akrabalık tesis etti. Ancak Karamanlılarla Selçuklular arasındaki bu dostluk kısa sürdü. Selçuklu sultaninin Antalya ve Alâiye (Alanya) ve Denizli bölgesindeki Türkmen beylerinden bazılarını cezalandırması üzerine bir gün sıranın kendilerine de geleceğini düşünen Karamanlılar daha önce harekete geçerek başlarında Karaman, Zeyn el-Hac ve Bonsuz olduğu halde yirmi bin kişilik bir kuvvet ile Konya üzerine yürüdüler. Muineddin Pervane emrindeki Selçuklu kuvvetleri ile Karaman ordusu Gavele kalesi önünde karşılaştılar. Savaşı kaybeden taraf Karamanlılar oldu. Karaman Bey kaçtı ise de kardeşleri yakalanarak Konya'da iç kale kapısında asıldılar (1261). Karaman Bey bu tarihten kısa bir süre sonra vefat etti. Yerine ailenin kararı ile büyük oğlu Şemseddin Mehmed Bey geçti.